Mustafa Şimşek 1 Şiirleri - Şair Mustafa ...

GÜLÜM

Gülüm,sensiz yaşanmaz bu şehir
Ayaklar serseri,yollar kayıp.
Akadursun başıboş bu nehir,
Gözlerim ağlar,yaşları kayıp

ÇOCUK-2
Çocuk
bana başka şeyler anlat,
ben doğarken büyümüşüm.
bilir misin
babamın paltosuna sarılıyken üşümüşüm?

TUT

Tut ellerimden.
Tut, üşüyen umutlarım
Kırlangıç kanatlarında savrulurken
Bir nefes ol

NETSEM – NEYLESEM

Her gece seslendim, sağır mı oldun?
Yeşile açmıştın, benle mi soldun?
Bir içim suydun da, kanla mı doldun?
Netsem,neylesem seni gülüm.

MAVİ DÜŞLER
Kuytu gölgelerin iz düşümünde
Buldum-
Sevginin kanadığı cenkler, bir kılıç kesimi yakın dursa da
Mutlaka-zahiridir ölüm..
Adını yazarım;

DÜŞTÜM! ....
Düştüm,birden yüreğine gelip düştüm,
Düştüm,rüyalarında bitmez bir düştüm,
Düştüm,bulutlardan tane tane düştüm,
Düştüm,düşünden silinip ayaklarına düştüm..

ZEMHER
Bilmem kaç mevsim gördü bu yüreğim,
kaç zemheri…
yitip gidenlerin göz yaşını biriktirdi
avuç avuç ellerim.
Sonbahar telaşına kapılmış yapraklar gibiyim,

BİR AKŞAM
Ona,
Bir bahar akşamı yalnızlık türküleri söylerken
Kavuştum..
Yüreğim;
Kutlu bildiğim

ANALARIMIZ-1-
Analar bilirim…

Gözlerine uykular gelip de,
Uykuları kovan analar bilirim.

BEN
rüyalarım tutsak,
dudaklarımda kelimeler kayıp.
kör-topal-aksak
sevgilerde tebessümler kayıp...