Sensizliğin acısı kalbime gömüldü
Sensiz geçen günüm bana ölümdü
Bir sevgiyle çırpan kalbim artık yoruldu
İzmir ellerinde yanlızlık bana zor oldu
Erkenden yola koyulduk
bileciğe doğru
hüzün geceden başlamıştı
beynimizde kıyametler kopuyor
kelimelere dökülmüyor dökülemiyor
çıt yok arabada
Dünya senden vazgeçeyim
Nerelere nasıl gideyim
Çaresizlik dar benmi giyeyim
Bilmem beni benmi terkedeyim
Senden ayrılırken unutmak için ayrılmadım
Çok hemde çok deryalara yayıldım
Bu oturduğum sandalyede bir mektup yazdım
Canımdan çok sevdiğime
Acımı dindirir yaram kanmasın diye
Dondüğümde hemencecik posta kutusuna baktımki
Seveceksek ölesiye sevelim
Dertkeş değil sevkeş olalım
Aşkımızın tasasını bağrımıza basalım
Sevgi dünyasının sevgi dalında
Açan gonca gülleri olalım
Sen sevmesen yine severler
sen gitsen sevenim yine gelir
gülünecek varsa sana gülerler
boyun bükülecek varsa sana bükerler
bilirsin sende kalleşe nederler
sensizde geçer bağrımda seneler
Kimi vaadler dilekler adarsın
Dersin ölürsem beni anarmısın
Mezarıma bir gül koyarmısın
Unutma mezar taşımada hislerini yazarmısın
Sus
.........im birde beni dinle
Ben benliğimi sana adadım
Sevsende sevmesende seveceğim
Unutursan yüce aşkımızı
Ben mazımdeki seni unutmayacağım
Belki birgün mutlu olursam
Mutlu oldum diye seni unutmayacağım
Bilemezdim kalbının kötü olduğunu
Bilemezdim benden gayri çizdiğini yolunu
Ne kiymeti var bu bir aşk oyunu
Sevenler sevilenler gönlünce olsaydı
Aşktan boynu bükük dönen olurmydu
Bir sessizlik var kalbimde
gümgüm vuruyor derinden
sanki şarkısını söylüyor
sende duy mustafa diyor
kendini yalnız zannedip
başın eğip feleğe küsme diyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!