Annemi rüyamda görmekten
Ağlayarak uyanmaktan
Rüyada ağlamaktan
Korktuğumdan belki
Görmüyorum annemi rüyamda
Kitaplar dolusu bir şirin mekan
Sakince bir kedi, ufak bir masa
Şu dünya dediğin üç günlük seyran
Ahirinde beni böyle avutsa
Bir güzel camiye yakınca olsa
Bir güz günü, yol yamacı, bir gül ağacı
Başında tek gonca, tavrı pek acı
Boynu bükük halinden sanki davacı
Sordum nedir derdin senin a ak gül
Boynunu büken şey ne ki ey tek gül
Sende karar kılmıştı Halilullah İbrahim
Kırıp hemen kavminin o dilsiz putlarını
Halim öyle dertli, öyle perişan, vahim
Putlara kaptırmışım senin kararlarını
Hani ağlarsın manzaraya karşı
Gözün iyice yaşarır.
Rüzgara doğru dönersin
Soğukça eser gözünün yaşına
Serinletir.
Neyi anlatıyorum.
Kaybolmak istediğim doğrudur.
Tanınmamak
Eskimi tanıyanlara
Tanışmak istemediğim doğrudur.
Tanıyanlarla
O zavallı kedi ilkten şanssızdı
O cami yolunda yapayalnızdı
Çocuklar bilmişti yalnızlığını
Hissetmiş idiler anasızlığını
“Mina” koymuşlardı onun adını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!