Oy gardiyan gardiyan,
Kapıları aç ulan.
Bugün Mustafamın oy,
İdamı var gardiyan,
Demir parmaklıklarda,
Asılıdır kefeni,
Düğüne gider gibi,
Süslenmisti bedeni.
Sehpanın üzerinde,
Boynunda var ilmeği,
Gülüyordu gözleri,
Verirken son nefesi.
Geride bir nişanlı,
Birde yüzüğü kaldı,
Mektubunda diyordu,
Mustafalar ölür mü?
Sana ölü diyenler,
Yaşamaktan ne anlar,
Doğurur o analar,
Pehlivan Mustafalar...
Kayıt Tarihi : 21.2.2012 14:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bestelenmiştir...
![Harun Güven](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/02/21/mustafa-pehlivanoglu-na-agit-oy-gardiyan-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!