Ben bir kraldım,
Sen bir fakir.
Tebdil-i kıyafet ettim sana geldim,
Kollarına otağ kurdum;
Sandım ki seni feşettim.
Pranga oldu kolların farkettim
Bugün gökten,
Bir yıldızın kayışına
Şahit olursan eğer
Bil ki,
Bu,
Yalnızlığımın son ihtişamıdır.
Senin doğduğun köyde ihtiyaç yoktur yağmura
Bilirim,
Kızıl ıslaklık vardır toprağın renginde
Ve yüzüstü toprağa çökmüştür ergenler
Kutsamaktadırlar gözyaşlarıyla toprağı
Ve toprak sinesine çekmektedir
Fırtına kalbimin kırık kapılarında çığlıklar savururken
Hayat beni mağlup edenler arasına yerleştirdi,
Acılar bir sel gibi üstüme hücum ederken
Bulutlar da yıldızları silip süpürmüşlerdi.
Uyan aşk uyan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!