Derin ufuklar gibi bakıyor gözlerin,
Ben neresindeyim gönlünün anne…
Neden ellerimi öpmek istersin,
Bana ne söylemek ister dilin anne! ...
Gözlerin ağlıyor yaşın çıkmıyor,
Bilinmezi Sevmek,…
Görünmezi Sevmek…
Sevmeyi sevmektir AŞK…
Seveni Sevmek…
Döveni Sevmek…
Sevgiyi Sevmektir AŞK…
Ateş-i aşkın buhar yapsaydı da beni,
Yağmur olup saçlarına dökülmek isterdim.
Fer’i çekildi gözlerimin göremiyorum,
Bana gözlerim ol demeyi isterdim…
Buralar çöl olsa da ve ben kıvransaydım susuzluktan,
Sevdan bir fırtına, kucağında ben,
Hiç kurtulmadan sana tutunsam…
Bu yürek yangınına bir kulak versen,
Ateş sen, ortasında yanan ben…
Hayalin bile bedenime saplı bir bıçak,
Sabah gecesinden ayrılırsa,
Tohum da toprağından.
Su ırmağından koparsa,
Koku da gülünden! ...
Ben de ayrılmışım dır zamanından,
Ben, içilmiş bir kahvenin, okunmayan yazgısı
Ben, bana gelen yolların, benden giden yolcusu
Ben açılmamış bir gülün, gizli kalmış goncası,
Men bağı kendi içinde deli dolu volkanım…
Yıldızları dökülmüş sabahsız gecelerin,
Ben Seni;
Gönül pencerem sanıyordum,
Gönül istirahatgahım sanıyordum.
Yürüyüşümüzün ufku belirsiz nihayetinde,
Gönül sarayım sanıyordum…
Ben seni;
“Yavrum; ” diyordu ana…
Haberini aldım,selamını beklerken,
Dua gönderiyordum Rabbimin huzurundan…
Yalanı seçmez diyordum,helal sütümden
Çalmaz,çırpmaz diyordum alın terimden.
Haramı tanımaz bir tel göstermedim saçımdan
Bağrımızdan dökülmedi yaşlar,keşke dökülseydi,
Keşke edebinde edebini bilseydik
Gülüşümüzü ifşa etmeseydi dişlerimiz…
Sevincimiz birilerinin sükunetini parçalamasaydı.
Cümlelerimiz kendimize doğru bükey dizilseydi.
Taşmasaydı sözcüklerimiz atmosferinin dışına…
HİSLERİN KAVGASI
Bir fırtına yaşadım ne dal kaldı ne yaprak…
Başlamayan geceyi karanlığa boğarak…
Horlayan uyku gibi kelimeler korsanca,
Gece gelmeden bitecek yorganla kavgada…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!