Hiç gülmedim dedi! ...
Onu güldürebilmek için ne maskaralıklar yaptım.
Hiç mutlu olmadım dedi! ...
Onu mutlu edebilmek için ne fedakârlıklar yaptım.
Hiç sevenim olmadı dedi! ...
Onun için yeniden sevgi tohumları ektim.
Sen bir öğretmensin..
Öğretmektir tek emelin
Hiç sönmeyen bilgi fenerin
Karanlığı aydınlatır kalemin
Yıldız sen, ay sen, güneş sensin.
Seni seviyorum, bir tanem
Hem de ölürcesine...
Buna sevgi derlerse,
Yalan olur anlıyor musun,
Sevmekten de öte...
Benim adım sevgi,
Sevgi tohumları ektim bahçeme,
Toprak anayla ortak büyüttüm sevdamı,
Sevgi çiçekleri yetiştirdim,
Sevda ölmesin diye...
Seni çoktan unuturdum,
Yok ederdim içimdeki duyguyu,
Ateşlere atar yakardım,
Ahh şu şarkıların dili olmasaydı.
Duygularıma kelepçeler vururdum,
Umursamazca geçme gözlerimin önünden,
Biliyorum sende isteklisin, hem de içten.
Bırak ürkekliği, utangaçlığı,
Yiten zaman geri gelmiyor güzel.
Dün gibi doğduğun gün, değil mi?
Yapayalnız bu şehirde
Beni bırakıp gidemezsin.
Dur... Gitme... Kal yanımda.
Seninle mutluydum ben.
Sensiz yaşam yok bana.
Engelleri beraber aşalım.
Kötülükleri sanat edinmiş,
Ar, namus duygusunu yitirmiş,
Edep, hayâ onun için hiçbir şeymiş,
Utanmazlarla dolu, bir dünya istemiyorum.
Her gün yeni bir senaryo yazar
Zor adamdı.
Zorba adamdı.
Babayiğit bir adamdı.
İki evliydi. Kadir amca
Biri resmi, diğeri gayri resmiydi.
Kadınlar fabrika işçisiydi.
Bir zamanlar kanla doluydu kalbim,
Hiçbir sevgiye yer yoktu yüreğimde.
Özlemini çektiğim bir sevgili yoktu,
Kilit vurmuştum, yüreğimin kapısına.
Sen araladın, sen açtın bu kapıyı
Sahte sevginle, yalan vaatlerinle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!