Doğal kederimizdir,kaderimiz
Dökülür ölmeden, tüm donanımlarımız
Hasrete terkettiğimiz
Uzaklaştıkça küçülür yaşadıklarımız
Ruhumuza çizmiştir o kader çizgili ellerimiz
Göğe uçarken görünmeyen kendi mavilerimiz
Kendine raslamazsan
Huzur bulamazsın,unutma
Mahçup soran
Karmakarışık, kahrolmuşçasına
Bir bakış
Sonsuza kapanış
Hiçbirşeyle uzak-ara değiliz
Gün ışıklı gecenin
Kulvarındayız
Olmaması gerekenlerin kederinde
Olması gerekenlerin hevesindeyiz
En uzağa bile yakınız
Ay doğar yükselir büyür
Gözümde
Gecenin bir vaktinde
Gündüzün matemi çökmüş
düşlerime
içmek geliyor içimden kederime
Bir deli rüzgar eser başımda
Ne uçarım yerden yere
Ne kalırım aynı yerde
Bin pula vermem
Gözü olana aşımdan
Bir pula değişirim servetimi
Adını bırak git güzelim
Ben seni arar bulurum
Yağmurda ıslanmam ne önemli
Benim her günüm böyle
Gözlerim nemli
Gönlüm elemli
Kılıçkayanın duvarları
Bend oldu bana
Ah Mustafam kollarını
Dola boynuma
Zamanın kederi dert oldu
Sana
Ne güzel günler yaşadık,
Birbirimizden habersiz
Yumurta gibiydik,
Ak ve sarı ikimiz
Bir ayrılık türküsü seslendi yükseklerden
Haberdar olduk birbirimizden
Ay gözükmez
Mehtap bilinmez
Apartman en ücra şehir
Bir köşesinde dünya çizilidir,
Bir kaşık sıcak mutluluk
Şarkılar okurum aşk ile
Meye düştüm şiir okurum güle
Erken açsan ne
Geç açsan kime ne
Koparılıp atılırsın
Yar etmezler bülbüle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!