Düşünceler saklı,kafam karışık
Üzerime sanki dünya geliyor
Son ışık ufukta kayboldu artık
Aşkın direnişi bitti,bitiyor
Mutluluktan yana son ümit sendin
Dibine kadar battım aşka
Üstüm,başım sen artık
Hiç boşuna çabalama
Bu iz silinmez artık
Hala niye sustuğumu
Dün gece bir çığ düştü gönlüme
Herşey silinip gitti,tertemiz oldu gönlüm
Bir cesetten ibaret,içimdeki bu afet
Artık gülebilirim; içimdeki sen öldün.
Gülebilirim çünkü fazlasıyla ağladım,
Kimse anlamadı beni,sen bile
Ölüyorum aşkından desem bile
Unutmalısın dedin,unutursun dediler
Ne sen anladın beni,ne onlar anladılar
Yüzlerce öğüt duydum,hikayeler dinledim
Ama ben seni sevdim ve asla değişmedim
Neden yazıyorum bilmiyorum
Yazdığım şiirlemi döneceksin bana
Gönderdiğim gülmü anlatacak aşkımı
Sen beni anlamadıktan sonra
Neden yazıyorum bilmiyorum
Gözlerimi de al,
Senden başka birşey görmüyorlarki zaten
Dindir hasret damlalarını
Gözlerimi de al buradan giderken
Bırakma beni hayalinle başbaşa
Aşka layık gördüklerin
Bir gün çeker gider ise
Pişman olup ağla,yakın
Bana geri dönme sakın
Bırakıpta gitme diye
Bu canım,herşeyim fedadır sana
Nasıl dayanırım ben yokluğuna,
Çok büyük sandığım dünyayı bana
Dar ettin sevdiğim,tebrik ederim!
Bitmesin dediğim sevinçlerimi,
Çocukken hem şair
Hem pilot olmak istermişim...
Bu yüzdendir; en güzel şiirlerimi
Uçak yaparak uçuruşum.
HARUN SÖNMEZ
Şu an yanımda olsaydın;
Güzel yüzünü görebilseydim son defa
Yalan da olsa seviyorum deseydin bir kez
Ve ben çıksaydım ebedi yolculuğa
Hiç vakit kaybetmeden
Pişman olupta beni sevmediğini söylemeden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!