Gece yarısıydı,sahilde bir kaç ayyaş vardı
el ayak çekilmişti uyuyordu bütün şehir
ben uyuyamamıştım takılmıştı zihnime
Başkente giden bir otobüste vazgeçemedim seni sevmekten
Ve mahzende yıllanmış bir süryani şarabıydın sen
Sen ki her seher aşk şakıyan bülbül-ü şeydasın
Goncalara benzemiş gül nihalsin,ceydasın
Aşkın her lezzetini efsunlu iksirinden
Geçte olsa anladım
Gülüşü güzel olanın sen olduğunu
Kolyenin canşikar'a değil mahpeyker'e istihal olduğunu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!