Mustafa’m Şiiri - Hatice Atak

Mustafa’m,
Yeğenim, yiğidim.
Yiğitliğe en çok gidenim…
Zemheriye aldırmadan
Adımladığım,
Zalime laf bırakmadığım
Bu şehir sana emanet.
İlerinde gülüşlerin
Eyvallah çekecek zorluklara.
“Bir de şair teyzem vardı “ dersen,
Ne mutlu bana!
Ana yurda özgürlüğünü ben veremedim
Sen vereceksin.
Bayrağa kan gerekecekse
Dünyanın damarını ilk sen keseceksin.
Yarım kalan hayalleri tamamlayacaksın
Kudüs’te silahları durduracak
Karabağ’a özgürlüğünü vereceksin.
Zalimle değil,
Direnenle olacaksın.
Arkandan köpek havlatmayacak,
Bizlerin yetiştiği yeri mesken tutacaksın.
Adam olacaksın,
Sözünden dönmeyeceksin.
Mustafa’m,
Üçayaklı ağaçta sallandırılacağını bilsen bile,
Yalnız “Allah” diyecek
Ona itaat edeceksin.
İsminden güç alacaksın.
Tarihine bakıp,
Düşmanına kin duyacaksın.
Damarlarına kadar incinsen bile,
İncitmeyeceksin.
Mustafa’m,
Yeğenim, yiğidim.
Yiğitliğe en çok gidenim.