çocuktum küçücüktüm.Dünya kocaman ,
gökyüzü başımın üstünde sonsuz öylece
mevsim sonbahar güneş ufukta ağlamaklı
duman duman ufka bakan gözlerim öylece
sararmış yapraklar rüzgar ninni söylüyor
Avare bir kelebek gibi kurtulamadım
zamanın ateş çukuruna düşmekten
oysa ne hayaller kurmuştum.
mavi gökyüzünün altında
yeşil baharlar ülkesinin bahçelerinde
Aşıkların hikayelerinde
rüzgarda sallanıp duran
gözyaşı döken bir mumun
kıssasını
hikayemden hatırladım
bu akşam.
bir şafak vakti uyanacaktık
doğmadan güneş
hemdem sefer edecektik
biriken hayallerimizi
heybemize koyup
bütün korkulardan azade
ah beni vursalar bir kuş yerine
akşamları gelir incir kuşları
----------------------------------
Ilgın ılgın esen rüzgarda
Gelinciklerde çözer.
hatır gönül bilenlerin
kalmadığı bu şehirden
çoktan gitmeliydim
şimdi kervandan geri kalmış
bir yolcu gibi
geç kalmışlığın pişmanlığını
Bütün hüzünler
benim payıma düştü...
Bu çölün yakıcı güneşi
benim yüzümde
yıllarca devran sürdü....
Bir hüzün melodisi
hüznüm sabah kadar çoşkun
sevincim akşam kadar yorgun
Derdim bahar kadar sıcak
Dermanım zemheri kadar soğuk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!