10.Aralık.1960…
Yıllar önce tam da bugün inatla gelmişim bu çivisi çıkmış dünyaya…
Tosuncuk 3,5 kilo…Ama anacığım zorla da olsa doğurmuş işte...
Bugün ömür sayfamdan bir yaprak daha koparıyorum…
Ben yaşlanıyorum.
Saçlarım, sakallarım beyaza döndü. Yüzümde ki çizgiler derinleşti ve maalesef ki gözlerim aynı saflıkla bakmıyor artık dünyaya... Bu gün muayeneye gittiğim doktorum sarı nokta var dedi…Ve acil bir kontrol raporu önerdi…Ve de dedi ki “ Çok kitap okuma , gözlerini iyiden iyiye bozmuşsun “
İyi de ben okumadan dura ...
Acı mayasıyla yoğrulmuş dünler, çalıntı yarınlar ve tam yüreğinden kurşunlanan bir ömrün portresi kara kalem satırlar…
Düştüğünde acımadı ki diyen çocuklar gibi gizlemek istiyoruz acılarımızı.
Düşlerimiz ipinden kopmuş balonlar gibi kaybolduğunda, bir kez daha anlıyoruz yalnızlık imtihanımızı.
Dünden kalma yığınla giz...
Her şey bir yana, çabucak yıkılan duvarlar ne de çabuk tekrardan örülmeye başlandı... Öyle ya bu bir iç savaştı, yıkılan sadece bir taraf olacaktı o da kendisi olan...
Peki, ne yapıyor böyle, , bekleyen neyi, kimi bekliyor böyle?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!