Dünden kalma yığınla giz... Her şey bir yana, çabucak yıkılan duvarlar ne de çabuk tekrardan örülmeye başlandı... Öyle ya bu bir iç savaştı, yıkılan sadece bir taraf olacaktı o da kendisi olan...
Peki, ne yapıyor böyle, , bekleyen neyi, kimi bekliyor böyle?
Saçı sakalı birbirine karışmış, ayağının altına ittiği aklını eziyormuşçasına şehrin delirmişlik rolünü oynuyor sanki... Onun için hayatı durdurmuşlar ve içinin bir köşesine varını yoğunu bırakıp gitmişler.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!