Mustafa Kocaoğlu Anısına(1990-1997) ...

Yeni girmişti oyuncaklardan kurtulup ilkokul başlama yaşına
Bıraktı sevenlerini ebediyen durmaz akan gözyaşına
Bu nasıl ana baba baba bakmaya kıyamazken gözüne kaşına
Kaldı yanan evde boğuldu ana babanın dumanına ataşına...

Ana baba ayrı olsada herkes üvey,öz nerde?
Nasıl vijdan nasıl anne? düşman olsa ağlar bu derde
Bu acılı haberi mutlu bir haber gibi verde
Gelde gül,gelde yaşa taze fidan gibi çocuğunu toprağa verde...

Hani mutlu bir evlilikten doğdundu sen ey..Mustafa
İnanmak belki çok zor bu konuda dursada kafa
Kırılmış daldaki mecburen kuruyan yalnız meyve gibi
Gittin be Mustafa senden kalan acın nasıl desem ne gibi...

Nicelerini bitirdin kuruttun sen ey..koca İstanbul
Fatih'ten sonra kim memnun senden hangi kul
Dünya bir zarf olsa, sense İstanbul üzerinde bir pul
Neyleyim gömül toprağa İstanbul,istersen bir mağaraya sokul...