Perdesi yırtık bir evdi gençliğim
Üzerine hüzün çökmüş dalga dalga
Duvarı yıkık bir evdi gençliğim
Tane tane sönmüş umutları ile
Toprağı boz bir araziydi gençliğim
Bir kırık kalp kaldı geriye
Bir de hüzünle akan gözler
Sever mi artık bilmem
Döndü kalp bir kere deliye
Kederle baka oldu artık gözler
Yalnızım insanların içinde
Yalnızım umursanılmayan bir yerde
Anlayacağın, yalnızım buralarda
Hem de çok yalnız
Kuşlar bile bir garip bakıyor
Sevgini de al git giderken
Beni bıraktın boşluğa
Tutunamıyorum hiç bir şeye
Savruluyorum sağa sola
Sevgini de al git giderken
Sevinir doğa güneş çıktığında
Sevilir çiçekler hava aydınlandığında
Süzülür martılar dalgalar coştuğunda
Ve yaşanır dünya bir aşık bulunduğunda
Bulamazsın demiştim benim gibisini
Sayıkladığın her gece ismini
Gördüğünde heyecanlanan
Duygulandıran o beni
Bulamazsın,
Bulamazsın demiştim benim gibisini
Sessizlik sarmıştı dört bir yanı
Aklıma geldi hüzünle dolu bir anı
Bir zamanlar sevmiştin ya beni hani
Ve sonrasında ise ayrılık girdi aramıza ani
Kopup gitmek çok zor senden
Bozulur gider körpecik umutların
Sığmaz hiçbir yere bozar her şeyi darlığın
Bulunmaz bir gecedir yalnızlığın
Ve görünmez olur ebedi varlığın
Sevdirdi bize yine her şeyi zaman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!