Unutmuşum sobasız odaların bu kadar soğuk olduğunu,
Unutmuşum soğuk yorganlarda nefes buğusunu,
Unutmuşum tavanı akan evleri,
Vefayı ahd eyledik,
Kaderi sinemizde baht eyledik.
Tahta aynı tahta,
Üstümüze örttüler taht eyledik.
05.08.2015mustafakirpik
İstemeden hiç bir şeyi- hiç kimseden yak gitsin gemileri,
Sen yakmazsan yakar birileri.
Uzaktaki köyden, hiçbir şey olmayan şeyden,
Neyzen ile ney’ den…
Tutamadığım sözlerden, bakıp da göremediğim gözlerden,
Başaksız buğday tarlalarında harmanım,
Bağ bozumu asma gibi, yaprak sarısı her yanım.
Eski güzel güneşli günlere inat,
Yorgunum, omuzunda taş taşıyan hamal kadar,
Durgunum, akmayan sular kadar.
Vurgunum dipteki dalgıç,
Kırgınım, rüzgârdan yorulan yaprak kadar.
Çorağım, yağmursuz toprak kadar.
Diken üstendeyim, sınırda serhat kadar,
Bahar ne arpaların umduğu gibi geçti, ne çavdarların,
Çöl sıcağında buğday başak verdi.
Şimdi buğday, şimdi hasat-şimdi harman zamanı.
Zamanı kalbime işledim,
Zamansız.
Bacalar yıkık dökük yapayalnız dumansız.
Kestane kokusu yok,
Çıra kokusu yok,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!