Ey! zulüm
Sana karşı, sımsıkı yumruklarım
Feryadım,isyanım
Ey! nefret saçan kokuşmuş beyinler
Sana karşı,yüreğimden saklı olan
Özlemişim
Gecenin karanlığına oynaşan
Kumral saçlarını
Ve yağmurla sevişen
Kirpiklerini
Karın kavgasını seyrediyorum
Sarhoş rüzgarın melodisiyle
Ve ruhumdan esmekte olan
Hatıralar kanıyor
Karanlık gecenin kalbine
Derin ve sesiz…
Kan tükürüyor, zaman
Kirlenmiş yüzlerin gölgesinde
Ve zulüm kokusu
Karanlık bir sis gibi çüküyor
Yeryüzüne
Efkarla yüklü bir gemi kalkıyor
Bu kente
Sirin sesiyle oynanan yalnızlık
Efkar ve keder
Zehir kokan bir sevda akıyor
Tedavisi mümkün olmayan
Bir hastalık sarıyor bedenime
İçimden bir acı
Durmadan yalnızlıkla sevişen
Bir acı
Soğuk bir urfa gecesi
ve yine yalnızlık şarkısı
Pencere boşluğunda sızan kar
Gecemi aydınlatıyor
Ee reyhan kokan anılar sızlıyor
Tozlu sayfalar arasında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!