Arşın, kızıl bir ufka batarken, uzak yeri
Hep bende kaldı gözlerin, akşam vakitleri.
Akşam kadar melûl ve de akşam kadar derin,
Dillendi simsiyah gecenin aşkı gözlerin:
Hicranla baktı, “gökyüzüdür hep, yerim”, dedi.
“Kaybolduğunda sen, yine ben beklerim”, dedi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!