Mustafa Kemal'le Dertleşme

(M) ustafa Kemal’im duyuyor musun?
Eşkin atlar nallarını sürüdü!
Mezarında rahat uyuyor musun?
Dağlarımı duman aldı yürüdü!

(U) fkuma gözlerin ağmıyor artık
Kanlı eller karışlıyor toprağı!
Destanlar yazılan sayfalar yırtık,
Sararıp döküyor çınar yaprağı!

(S) amsunda yaktığın şanlı ışığı
Balçıkla sıvazlar hain tilkiler!
Sarı sahraların iri başağı
İhanete pervazlandı ülküler!

(T) ürk’ün namusuna yine kem düştü,
Kerküğünü Batum’unu yitirdim!
Esaret üstüme dem be dem düştü
Bıraktığın sermayeyi bitirdim!

(A) ğlar Kızılırmak.. Sakarya.. İdil...
Çıkamıyor Meriç dik yokuşları!
Dilimde türküler.. hiç benim değil!
Uçar göklerinde hüzün kuşları!

(F) osfor buruşturdu bağda gülleri
Balacanlar kurban kurban üstüne
Savruluyor bir ocağın külleri,
Bülbül figan eder figan üstüne!

(A) ğustos, destanlar çağıdır, ama,
Mehmedimin ala gözleri mahmur!
Esrikliği yansımıyor dünyama
İsmiyle müsemma o soylu hamur!

(K) ızaran gül gibi ufuklarımda
Ay yıldızlı bayrak dalgalandıkça!
Kanım kaynar bütün damarlarımda,
Ürperir titrerim seni andıkça!

(E) ksik bir şeyler var; soluğun, sesin,
Misak-ı Milli’yi sorarsan eğer!
“Uyan, silkin, doğrul; yürü! ” mü dersin?
Yürürüm, yeniden doğarsan eğer!

(M) akus talihimiz iki yakamda,
Yanar yakılırım, kaderim bu mu?
Karanlıklar peşim sıra arkamda,
Turnalarla saldım al mektubumu!

(A) rtık, Elif kağnıları bıraktı,
Gelir mersedesten bir inebilse!
Göğsüne yabani çiçekler taktı,
Çıkarır ah! .. Seni.. bir seni bilse!

(L) akin, işte böyle halimiz Atam,
Yine hüzün yine gam var atlasta!
Düşmanın sadağı, tesisatı tam,
Destanlar yazdığın topraklar hasta!