Yeniden kuşatıldık, ülkemiz sana muhtaç,
Bir gün Anıtkabir’den kalk Mustafa Kemal’im.
Karanlığa gömülen ufka güneş gibi aç,
Son kez olsun Samsun’a çık Mustafa Kemal’im.
Bizler koruyamadık verdiğin emâneti,
Cehenneme benzettik bıraktığın cenneti.
“En büyük eserimdir” dediğin o devleti,
Mozayiğe çevirdik bak Mustafa Kemal’im.
Ekmeğini yiyenler, sırt döndüler vatana,
Meclis’ine oturup, kalkıştılar isyana.
Üste maaş ödeyip, rezil olduk cihana,
Tüm bunları hesaba çek Mustafa Kemal’im.
Vakit kaybedilmeden kesilmezse önleri,
İlerde çok ararız yaşanılan günleri.
İçteki ve dıştaki bilcümle hainleri,
Götürüp Akdeniz’e dök Mustafa Kemal’im.
Açıkça çiğnenirken devletimin yasası,
Bazı beylerin derdi; cüzdanıyla kasası.
ERBABİ şunu söyler, uzun lafın kısası;
Anladım ki emsâlin yok Mustafa Kemal’im.
10 Kasım 2008
OZAN ERBABİ - KAYSERİ
Kayıt Tarihi : 15.11.2008 23:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Şiirinizi beğeniyle okudum.Her satırı mesaj dolu. Tebrikler.. 'Atatürk deyince aklıma,çalışmak gelir. Zorlu savaşlara, çetin işlere, alışmak gelir. Korkuların,öfkelerin üstünde, barışmak gelir. Uygarca, insanca yaşamak için, kendi kendimizle yarışmak gelir.'. Atamızı saygı ile anıyorum. Selamlar...
TÜM YORUMLAR (1)