Konuşup anlaşamaz
Nezaketten anlamaz
Ağzına bakla sığmaz
Yer bırakmıyor küfür
Her işinin başında
Gözlerim kapanır susarsam eğer
Rahatlar içinde uyuyor sanma
Sesini işitip yüzüne bakan
Seni anlayıp duyuyor sanma
İnsanlar aşıktır evet kendine
Eski bilge bir doktor ölmeden önce,
Toplamış ahâliyi, süzmüş derince.
Demiş, mirasım altında yattığım yerin,
Satın şu sandığı da fukaraya verin.
Bilge vefât edince, ahâlî vefâ eder,
Ne tahmin edilir bir hayâl gibi,
Ne de anlatılır bir masal gibi,
Sana duyduğum öyle bir sevgi ki,
Duyarsan; ürkme sesinden kalbimin,
Yerinde kal.
Ak yanaklarına mahzunca bakar
Yaklaşıp yanına öpemem anne.
Burkulan yüreğim ümüğüm sıkar
Gelip de yüzüne diyemem anne.
Nefsinden esirger bize verirdin
Ölüp mezara girmişim ilacından istemem
Turab içre boğulmuşum suyun içmek istemem
Selam verip hatır sorma pek vaktim yok istemem
Çok iyiydi çok severdim gibi sözler istemem
Ömrün kıymet bilgisini,
Ölümle yaşar insan.
Ölüm olmasa durmazdı,
Ne haksızlık, ne de kan.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!