Bir park köşesinde oturuyordu,
Gözleri sonsuza bakıyor gibi.
Son umutlarını yitiriyordu,
Cellat boynuna ip takıyor gibi...
Sakala karışmış kirli saçları
Bilirmisin arkadaş ne acılar gizliyor,
Sıra,sıra dizilmiş çeşit,çeşit duvarlar.
Yaşanan bin bir derdi hep yakından izliyor,
Elem dolu kalplere sanki eşit duvarlar...
Elemli yaşlı gözler bakarken solgun donuk,
Bir gözyaşı gibi geldim gözyaşıyım bu alemde,
Tüm mevsimler hayal gibi fırtınalar dolu bende,
Her şey bana doğru gelse acılar gelir en önde,
Her yönden geldi darbeler karıştı bütün hatlarım;
Sağır olmuş tüm kulaklar duyulmuyor feryatlarım...
Gidip de bir kere göreyim dedim,
Yirmi yıldır ayrı idim köyümden,
Şöyle bir içeri gireyim dedim,
Bir hüzün yükseldi sanki evimden...
Bu ev o ev değil öyle değişmiş,
Yalnızmı yazıldı benim kaderim,
Kime gönül versem yüz çeviriyor.
Hiç bitmeyecek mi kederim benim,
Bugün yarın derken ömrüm eriyor...
Hangi dalı tutsam elim yanıyor,
Bu dünyaya garip gelen az güler
Beni anlatıyor bütün ezgiler
Yüzüme dikilen derin çizgiler
Bitmeyen dertlerin bitmez yasıdır
Umut şu gönlümde bir damlacık su;
Hasret yüreğimde kum deryasıdır...
Bir kış günü çekip gittin
Buz bıraktın yüreğimde
Aşkıma göz yaşı ektin
Tuz bıraktın yüreğimde
Özlemin sanki çağlayan
Nihayet korktuğum başıma geldi,
Hastalandım hem de ağır mı ağır.
Sağlamken yalnızda olsam güzeldi,
Şimdi kısık sesle bağır ha bağır.
Sesim çıkmıyor ki birisi duysa,
Yatarım kalkarım dizlerim tutmaz,
En basit hayalim gerçek olmuyor,
Sanki düşlerimi biliyor kader.
Neler çektiğimi kimse bilmiyor,
Gizlice bağrımı deliyor kader...
Kısa bir mutluluk beni de bulsa,
Eğer seni ikna edemiyorsa
Bana ve her şeye lanetler olsun.
Seni alıp burdan gidemiyorsam,
Bana ve her şeye lanetler olsun...
Anla beni artık ne olur anla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!