Mustafa Katırcı Şiirleri - Şair Mustafa ...

Bu ne garip bir dünya
Bu nasıl bir yaşam ki! .
Benliğimiz çürümüş,
İnsan değiliz sanki! ...

Daha kırk günlük iken düşmüşüm ocağına
Kendim bildim bileli kapılmışım sevdana
Bu öyle bir sevda ki, anca sığar destana
Yedi tepe üstünde mukim şehr-i sultana.

Şehirlerin sultanı büyüler her insanı

Bu kadar acı yeter
Ben artık akıllandım
Sevda demeyin bana
Kepenkleri kapattım...

Her gün acı her gün dert

Kıpkırmızı açardı
Hoş kokular saçardı
Nemle dolmuş yaprağı
Güller bana ağlıyor.

Bitti canım mecalim

Boşa heves etme gönül,
Sana değer veren mi var..
Nasıl geçecek bu ömür,
Adam gibi seven mi var...

Önümüz kış, ardımız puşt,

Yokluğunda kaybettim gençliğimi..
yıllarca aradım sıcaklığını,
karşılıksız verdiğin o masum sevgiyi nereden
bulurum ben anne?
bana yüreğiyle inanan, bana ömrünü adayan,
beni tam manasıyla anlayan sendin sen annee..

gözler alıştı görmeye
yürek alıştı sevmeye
hacet yok başka cümleye
bu gönül dostu özledi

aşk bitici, dostluk bàki

Sen gittin ya, hayatım durdu,
Sen gittin ya, kalbim kudurdu,
Sen gittin ya, geceler zordu,
Sen gittin ya, hasretin yordu...

Senden sonrası, yürekte tufan,

Nasıl bir dünyaya gemişiz! ..
Nasıl bir yüreği sevmişiz! ...
Duvara taş atsan,
geri gelir..
Dağlara bağırsan,
yankı verir..

sensiz aşk bahçemin gülleri solar
ne olursun gitme kal benim için
hazan olmuş ömrüm sararıp solar
kaderin borcu var al benim için

mutluluğu derdi senle yaşarım