Mustafa Karamelek Şiirleri - Şair Mustaf ...

Herkesin gizlisinde saklısında
Kanayan bir yara vardır
Sevilmediğinden değil
Belki de çok sevdiğindendir
M.K

Ben sanıyordum ki
Boyun posun endamın güzel
Gelişin gülüşün huyun güzel
Kalbin daha güzelmiş güzel

Yağmur yüklü bulutlar gibi doluyum
Dokunsalar döküleceğim olur olmaz yerlere
Olmaz bir sevdanın kölesi kulu olmuşum
Görenler deli deli dediler güldü gittiler.

Sevdanın sarılmadan kırılan koluyum

Sen hep çok oluyorsun
Ben az oluyorum,
Sen hep kış oluyorsun
Ben yaz oluyorum

Sen geçip giderken
Kaldırım taşlarının üstünden
Ben canımın acısını unutur

Nerdesin, aklım, fikrim
Nerdesin, kalbim, gönlüm
Gidenlerle çıkıp gittin
Ben kaldım biçare naçar
Nerdesin gün ışığım

Gün geceyi getirmez aklına
Güneş, doğduğu sürece.
Güneş battığında;
Teslim olur karanlığın kollarına.
Güneş doğar
Unutur geceyi

Bir ses,
İnsanın üstüne çökmüş
Dert dağlarını kaldırmaya yetiyor
Dost dediğin

Ey bilinmezim, sezilmezim
Havanın suyun
Taşın torağın duymadığı

Bu bir güzelliğe
Böyle bir çirkinlik
Hiç yakışmıyor be güzel