Gönülden gönüllere, akan bir çeşme misin,
Bir bülbülün sevdası, gül müsün çiçek misin,
Yaşanıp anlatılmaz, bir hikaye bir roman,
Bazense deli rüzgar, esen tatlı yel misin...
Seni kimlere sordum, kimlerden seni sordum,
Bu gece yıldızlar kaç tane biliyormusun?
Bir değil, On değil, bilemedin yüzde değil.
Sayamadın değilmi?
Du o zaman ben söyleyeyim;
Binbir yıldız var bu gece gökyüzünde.
Hepsini tek tek saydım isim verdim her birine.
Olmadı; sevemedim ben seni.
Yıldız oldum saçına yakışmıyorsun dedin,
Yıldız oldum gecende perdelerini çektin,
Aklım başımdan gitti, adım deliye çıktı,
Ben seni sevmesini öğrenemedim.
Çiçekler açmasın boş ver,
Güneş doğmasın,
Denizler Kurusun, aldırma boşver,
Gece sona ermesin,
sadece sen gel,
yeterki gel...
Gözlerimden uzaksın, kalbimden uzak olma,
Unutulmuş hissini, yüreğime tattırma,
Yoksa gerçek mi oldu, o bildik atasözü,
Gözlerden uzak olan, gönülden de olurya...
Giderken sözün vardı, döneceğim ben diye,
Yar benden gözlerini ayırma demedim mi?
Gözlerine bakmadan duramam demedim mi?
Seni görmeden olmaz, saatlerim tükenmez,
Gözlerini görmeden yapamam demedim mi?
Elimden ellerini bırakma demedim mi?
Bu hayat sürprizlerle doludur derlerdi de,
İnanmazdım onlara gülerdim hallerine.
Belki de bir tesadüf, belki kader oyunu,
Bilmem ne ad verilir başıma gelenlere.
Bir şaka, oyun derken çevrildi numaralar,
Bir gün kırlarda dolaşıyorum,
yerde küçücük bir kuş , kanadı yaralı.
Eğilip alıyorum.
Halini kendi halime benzetiyor ve onu sevgiyle okşuyorum,
onu seviyorum.
Belki de saçmalıyorum; kuş kim ben kim?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!