Yine düşman gözlerim gecelere
Yine uykusuz bir gecenin
Tam en başındayım
Sensizlikle ayrılığın yoğrulduğu andayım
Hiçbir şey yazılmasın mezar taşıma
Ne doğum tarihim
Ne de ölüm sebebim
Yazılmasın diyorsam vardır bir bildiğim
Hiç kimse gelmesin cenazeme
Normal insanlar gibi konuşamayız biz
Bu yüzden pek anlamazlar bizi
Bir beyaz kağıt
Ve bulduğun herhangi bir kalem
Duygularım,gece ve ben…
Artık büyüdüm
Senin bıraktığın gibi değilim
Her sabah sakal traşı oluyorum
Daha iyi araba kullanıyorum
Çalışıp evime bakıyorum
Baba oldum
Yine sonbahar
Yine aylardan kasım
Yine döküldü yaprakları ağaçların
Havalarda soğudu
Herkes üşüyor
Ama benim içim yanıyor…
İnceden yağmur yağıyordu
Ahmak değil aşık ıslatandı
Sadece yürüyordu
Nereye? neden? Bilmiyordu
Ayak uçlarındaydı gözleri
Ve sevdaydı bütün sözleri
Hep sana yazmak istedim
Ama hiç beceremedim
Daha doğrusu cesaret edemedim
Ama şimdi yazıyorum
Söyleyemediklerimi kusuyorum
Beni anladığınızda çok geç olacak
Bir şeyleri soracak vaktiniz olmayacak
Mevsim kış, fikirler buz tutacak
Ve o kış güneş hiç doğmayacak
Beni anladığınızda çok geç olacak
Saatin kaç olduğunun ne önemi var?
Sensizlik ve ben içiyoruz işte
Üç beş parça kavun biraz yoğurt var
İnsan duramaz ağlar
Biraz içince…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!