Er ramazan diyorki
Ben artık zor dönerim anam
Bayrak tepede şehit olmadan
carpışarak son hünerim
Dağda sınır boylarında
Bir mehmet mehmetin yanında
Ey sevgili
Kalem gibi kaşına
Kalem cekilmiş
Kirpikleri sıra sıra dizilmiş
Gece rüyalarıma
Gündüz aklıma girmiş
Hicbir şey yakın olmadı senin kadar
bir yağmurlu günde sığınağım oldu duraklar
Duymadı beni kimseler,
oturulmuş üstüne kulakların
İstanbul sokakları geniş ve dar
yokartık yok badanalı duvatlar
Kalk gidelim desem gelmesin
Bir dal var yolda beden ol desem
belki kırık ve eyik dalı görmesin
Yürekdeki kor küllenmiş
beyaz gömlek giymişsin kirlenmiş
Kol kanat aç desem açmasın
Gökden zembile iner gibisin
Gerdeğe girecek gelin gibisin
Halayda yağız delikanlının salladığı
beyaz mendil gibisin fidan boylu kız kulesi
Karşı yakada karada benzerin
susuz martısız belkide öksüz
Üsküdarın iskelesi var
Gemi yanaşır
Uçuşur martılar aheste aheste
Boğaz kokulu nefesi var
Yanı başında fidan boylu
Kız kulesi var
Kulak ver haberin olsun gidiyorum
Bir daha dönmeyebilirim
Dönsem de seni bulamayabilirim
Gidişim sonbahara rast gelebilir
Belkide kış
İşde o zaman sensizlikden
Sen herşeye değersin
Çünkü sen benim canım annemsin
Yolda yürürken sen
Gece yatağımda uyurken sen
Fark etmiyor ne gece ne de gündüz
Ne soğuk ne de sıcak
Şu ömrüm ziyan olup gidiyor
Sen yanımda olmayınca
Dertlerim bir bir artıyor
Gönül gönlün yolunda dolmayınca
Kışı var karı var
Bana ne karı var
Sözlerimle över gözlerimle sever.bedenimde seni yüceltirim kadınım Kaşların ve kirpiklerin siper lmuş kem gözlerden korumak icin kadınım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!