Diken bürüdü gönül bahçemin her yanını
Acıtıyor canımı,yakıyor beni
Alevler sardı her yanımı,kavruluyorum
Senin gittigin günden beri.
Üşütüyor geceler,ısıtmıyor günler beni
Gecelerde uykularım kayboldu
Sabahlar nerede bulamıyorum
Doğmayacak gibi san ki güneş
Gecenin aydınlığı kaybolmuş gibi
Bir rüyalar,birde kabuslar haberleşmiş gibi
Bir ayrılık sözleri
Şarkılar gibi
Dolaşmaya başladı dillerde
Bir ayrılık sözleri
Yanık türküler gibi
Vakit öğleden sonra
Bu zamana kadar
Düşmedim anne
Sabah korkmuştum
Sen dua ettin bana
Ben söz verdim
Söyleyeceğin iki cümle var
‘Evet seviyorum seni,sen gibi’
‘Hayır sevmiyorum seni,ben gibi’
Diyeceğin özün gönlün sadece bu
Çile çektirmek mi görevin senin
Tutunamadım çırpınışlara,çabalara rağmen
Yılların ne gündüzüne,nede gecesine
Ulaşamadım hala bu zamana kadar
Ne gönül duygularıma,ne hayallerimdeki dünyama
Doldurmuştum umutlarımı yüreğime tıka basa
Oturdum,günün her hangi bir saatinin birinde
Hayat kitabını yazmak için
Ucundan mı,bir köşesinden mi,
Yoksa ortasından mı veya bu günden mi diye
Düşünürken o an icin
Düşüncler başkalaştı
Gönülde yaralarım var
Dağınık halde her şeyler
Virane olmuş dünyam
Bulamıyorum kendimi
Yok oldu duygular
Bir resim ki gözlerim de
Aynalarda bir başka
Duvarlarda,albümlerde bir başka.
Bir resim ki gözlerim de
Bir hayalde farklı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!