kırk ikindi yagmurlarından,
düşen damlalara seni yazıyordum.
oysa ben, g/ittigin gün,
düşlerimi öldürmüştüm,
hayallerim bir başka bahara kalsın diye...
Kırklar ceminde,
kırkı çıkmayan, bir AŞK-a
kırk defa aşık olsan ne fayda,
AŞK ile yanmadıktan sonra...
Gitme, sonrası kış oluyorum! .
Mevsimler şaşırıyor
Yaz kışa, kış başa dönüyor.
Terk edilmiş bir şiir yalnızlığında.
O kadar çok insan silmişligim vardı-ki
Kimini kalemle kimini silgiyle
Senimi işte onu yapacak birşey bulamadım ama merak etme gözlerimden sildim
kalbimdenmi?
Kalbime kıyamadım...
oysa içimizde ne ayrılıklar yaşamıştık!
bir intihar yalnızlıgında...
bir şiirdeki unutulmuş kimsesizligin,
dokundugu düşlerimde,
sana dokunamamak,
ne kötü bir düştü...
Yazdıklarımdan hep gurur duydum,
içinde sen vardın...
Varlığına iman ettim
gözlerindeki cenneti görünce.
Gülüşüne tutununca
korkusuzca sıratı geçtim.
Bir maglup akşamın hüznündeyim.
Kırık bir şiir, bir kaç kelime var cebimde...
Üstüm başım sen kokuyor.
Sesi kesilmiş bir şiirin,
sus/tu/rul/muş dizelerinde saklıydı,
yorgun düşen bedeni/m.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!