İnsanın dışı içinin aynasıdır.
Gölgeler aynalar kadar
dürüst değildir...
Çünkü aynalar aydınlık
gölgeler karanlıktır...
Şiirlerimin içine düşen
en güzel bahanesin.
seni yazarak dünyayı
yalınayak bile dolaşabilirim.
Ömrün yetermi
Yanımda nefes almaya
Bahar artığı gülüşlerde,
yaşadığım küflü aşkların,
iki yüzlü sözlerini kusuyorum.
Kaç şiddetindedir
ruhumdaki sarsıntılar.
Ve kaç şiirde duydum okunaksız
Sen, şairin kaleminden dökülen bir şiir.
Ben sana sevdalı bir şair.
Biliyorum, Z/amansız geliyorsun aklıma.
Bu aralar, aklımın tadı tuzu yok.
İklimsiz mevsimler yaşıyorum.
Bahar gelecek biliyorum.
Çıplaktım üşüyordum.
Günahkardım,
Bana ihanet eden,
yalancı dudaklara...
Biraz yaklaşsaydım,
dudaklarım dudaklarında yanacaktı.
Bana aşk-ı sorma,
Bak gözlerime...
Her şiirde,
Biraz,
Sen varsın.
Bir şey saklı satırlarımda
Oysaki ben sevmeyi,
bildigimi sanıyordum.
Taki onun beni
sevdigini anlayana kadar.
Bana yaklaşma,yanarsın dedi
Ve ben cehennemi
Ölüm zaten bitirecek-ti
her şeyi
Neydi aşkı öldürmek için acelen.
Kırılmasaydı kalbimiz
belki hazan çiçekleri açmayacaktı...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!