Mecburiyet mi acaba,
Seni böyle susturan
Ya beni böyle daraltan
Ölüm korkusu mu
Hissiyat yolsulu ben
Nasıl çalayım kalbini
Sev, tren kaçmadan
Sokul, vakit gec olmadan
Hisset, sevenin günü dolmadan
Sarıl, toprak onu sarmadan
Sarılsaydın gün doğmadan
Benim kızım da kocaman olacak
Okula koşacak
Saçlarıyla salınacak
Bana en tatli sesiyle babam diyip
sarılacak
Ya boynuma ya toprağıma...
Sevmek de insana dair sevilmek de
Ya da üzmek veyahut üzülmek
Bir sitem yaralar evhamlının yüreğini de
Bir ezgi merhem olamaz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!