Geçti sayısız kapıdan
Eski florasanların yanıp söndüğü
Kirli koridorlardan
Sonunda durdular demir bir kapının önünde
Açtı gardiyan kapıyı,girdi içeriye
Üzerine kapandı o kalın paslı kapı
Sabah erkenden kalktı
Ne saçını taradı ne de yüzünü yıkadı
Yatağını yapmadı odası zaten hep dağınıktı
Hızlıca kendini sokağa attı
Koşar adımlarla kahveye vardı
Güneş girmiyor aylardır evime
Sokağa çıkmayalı hayli zaman oldu
Artık sakallarımı da kesmiyorum
Sonum yaklaşıyor ama ölmek istemiyorum
Ağırdan yürürken yağmur altında
Üşüyorum gecenin karanlığında
Ne gidecek bir akrabam var
Ne de sığınacak bir yer
Yağmur hızlandıkça artıyor titremelerim
Sevilmeyi istiyorsan dünyada
Önce sevmeyi öğreneceksin
Önyargısız bakacaksın etrafına
Bu böyle, o öyle demeyeceksin
Bütün insanları seymeyi bileceksin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!