şimdi eski bir film sokağı kadar ıssız ve kimsesiz yüreğim
nerede kaldınız, nerdesiniz eski dostlarım....
sonbahar edasında bir rüzgar eser,
yaparakları dökülür ağaçların,
güçlü olanları bir süre kalır dallarda,
ama onlarda dökülür ve toprağa karışır sonunda...
bir hayat verilir insana,
zaman zaman buğulanır gözlerim
uzanmak isterken masa üstündeki solmuş bir güle.
uzanamam,
öylesine yakıcıdır ki
sıcaklığı parmaklarımdan yüreğime işler.
yüzüm yüzüne tutkun,
sözüm sözlerine vurgun,
şimdi gittin!
gözlerim yorgun...
baharı bekleyen ağaçlar gibiyim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!