Alman Dili ve Edebiyatı mezunu, Anadolu'nun yollarında ayak izleri bırakmayı seven bir tur rehberi.
Sentetize edilmiş ampirik görüntüsü yaşamın
varoluşunu belirliyor insanın
imitasyon kişilikleriyle,
SEN (SİZ)
güvensiz ortamların
güven veren soysuzu(ları)
Yönsüz bir günün
senli gecesinde,
dokunabilmek ipeksi
kızıllığına saçlarının,
öpebilmek atlas teninin
alevli yumuşaklığından,
Ezgiler akıyor şehrin içine
Tuz buz olmuş yürekler,
Dağılmış caddelere...
Hangi sokağa dokunsam
Avuçlarım paramparça,
Ellerim kanıyor...
Yıpranmış dostluklar mıydı
Yaşamın karanlık odalarında
Sürükleyip duran beni
Yoksa,
Yaşanmamışlara karşı
Duyulan özlem miydi
Dalgınım kaç zamandır yine
akışında düşüncelerimin
Bir boşvermişlik var
sızısında yüreğimin
Kimliksiz bir göçmen gibiyim
varoluşunda kendimin
Nehrini arayan taşkın sular gibi
Aşındırıyorum dağları, vadileri...
Akıyorum gündelik ilişkilerin
Verimsiz çorak topraklarından
Acıtarak
Tenimi, benliğimi, kendimi...
Yitik Gece
bir gece, bir kadeh ve sen
karşı karşıyaydık istemeden
sevgiyi arayan ben,
sevilmeyi bekleyen sen,
kıvılcım kıvılcım gözler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!