Gölgemden önce öldü çocukluğum.
Gökyüzünden kovulan bir kuş gibi,
Kalakaldım ateşsiz bir yangının ortasında.
Güz gözlerimle beklerken baharı,
Ağrılarla ağardı saçımın her bir karanlığı.
Hiç uğramaz sanırdım yüzüme düşen kanlı gölge,
Bugün günlerden çarşamba,
Kendi sessizliğimde yaralanan kızıl gelinciklerin,
Yitirdiği kanlar akıyor avuçlarıma.
Kuş sesleriyle ölüme giderken umutlarım,
Yıldızları biriktiriyorum boğazıma.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!