Karlar erken yağdı diye saçlara,
Bahardan ümidi kesmek gerekmez
Gıptayla bakıp da gür ağaçlara
Kadere talihe küsmek gerekmez
Yok var olur bir gün beklemek gerek
Hep harcandı o,
Doğduğundan beri.
Annesi o küçükken yine çocuk yaptı,
Babası o evdeyken başkalarına oyuncaklar aldı.
Öğretmenleri harcadı okulda,
Açık bırak pencereyi rüzgar içeri aksın
Saçlarına, gözlerine benden buse bıraksın
Özlemin çığ gibi büyür içimde her an
İzin verde bir an olsun aşkım seni de yaksın.
Bir fırtına ortasında kalmış gemi gibiyim
Ne işi var ki gönlümün
Senin olmadığın yerde
Yazık ki gitti ömrümün,
Yarısı verdiğin derde
Ömür boyu peşindeyim
Nihanları aşikar kılmayasın bu demde,
Sırrını hiç kimseye verme hüdadan hayrı,
Boşuna arayıp ta yorulma, bu alemde,
Ne ararsan bulunur derde devadan gayrı.
Medet umma kimseden, her kulu Hızır sanma.
Füsun kayboldu artık, cemre bu yıl düşmeyecek
Hüzünlenmek hakkın gönül, var git ağla bundan gayrı.
Umutlar son demde soldu, beklemek boş dönmeyecek,
Yolda kalan gözlerini, var git dağla bundan gayrı.
Arılara haram artık, çiçekten damlayan ballar,
Hazanı görmez tomurcuk, solar yazın son demin de,
Her rüyadan uyanılır, her günün vardır batımı,
Devran öyle kurulmuş ki şu insanlık aleminde
Ömre mihenk taşı yoktur, belki bir adım atımı.
Dünden evvel yarını düşünmekti tek suçumuz
Bir gülün peşine düşüp, gitmekti kabahat
Bahar ile birlikte bitince son umudumuz
Anladık ki beyhude yaşanmazmış bu hayat
Sevgi dedik, aşk dedik; ömür verdik bir ana
Sen gideli kaç yıl oldu, inan saymaktan usandım.
Yaprak yaprak dökülen o takvimlerde hal kalmadı
Rüyalara senle daldım, hep hayalinle uyandım
Senden bir haber umduğum fincanlarda fal kalmadı
Varlığının özlemini hep taşıdım bunca zaman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!