Mustafa Gökçe Şiirleri - Şair Mustafa Gökçe

KAFİYE

Şiirin tadıdır kafiye
Kaynananın adıdır Nafiye
Cebimde bir kutu enfiye
Yare olsun hediye

KAR

Beyaz ve saf örtüsü kışın
Usul usul iniyor gökten
Kimine gelinlik kimine kefen
Değiyor tenime soğuğu inceden

KAVUŞMAK

Nefesimi görüyorum
Kelimeleri solurken
Alt dudak, üst dudak
Ne zor kavuşmak!

KUŞLAR

Gökyüzünde göçmen kuşları
Beni de alsalar ya!
Uzatsam ellerimi,
Tutabilirler mi?

ÖLÜM

Ölüm keskin bıçak,
Azrail’e bir selam çak!
Olursa bir çare,
Bir nişan da sen tak!

ÖLÜM 2

Uzanmış yatıyor yerde
Son vermiş her derde
Gam da yok keder de
Acısı en derinlerde

ÖLÜM 3

Uyku, arkadaşıdır ölümün
Ruhuma selamet,
Serinliğidir gözümün.
Sonu toprak!

ÖLÜM 4

Hayat dediğin gereksiz üç beş yük
Bekliyor sakinlerini tapusuz hüyük
Ne biriktirdiyse kar, hesap büyük
Sermayesi cevizden oyulmuş kütük

SEN GELDİN AKLIMA

Toprağa cemre düştü
Yaprağa hazan düştü
Kervan yollara düştü
Sen geldin aklıma!

SENİ ARIYORUM!

Geçmiş günlerin tatlı hatıraları
Canlanıyor gözlerimin önünde
Seni düşünüyor bulamıyorum
Şimdinin sisleri giriyor aramıza