Tespih tanelerine dizildi gönüller aç susuz
Gözlerde zindan karanlığı
Avuçlarda terden hayatlar
Ağlayan yüzler.
Adını Ankara yazdım sokaklarına Gözlerini bıraktım gözlerimde Adımlarını sokaklarında Adını Ankara yazdım Sonbahar mevsiminde yapraklara savruldukça bir daha gelsin diye Adını Ankara yazdım
YORGUNLUK
Atılan her adımda yolum çizildi,
Uzun ve yorgun günlerdi bunlar.
Kokusunu almak istediğim
Papatyalar solmuştu artık,
Tutup, sıcaklığınla kaynadığım
Ne söylesen boş ne anlatsan uzaklarda Üşürsün akşam saatlerinde durma Yüreğin takılır bir oltaya Çırpınma acısın bu duygu Esiri olmaya başladı duygularım melankolik akşamların Tadını bilmediğim şarapların Yüzüme değen serinliklerin Yaşayıpta yazamadığım maviliklerin Sakladığın hayallerin yanında sokaklara döküldü heveslerim Kulaklarımda çınladıkça uzun geceler bıraktığın gibi olmadı
Dön bu evrenin etrafında
Uzak denizlere değmesin ayağın
Gönül dergâhından uzak durma
Orası tek duraktır.
Yüce dağ başına ulaşan çoban
Torbasında peyniri, ekmeği
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!