Mustafa Fırat Gez Şiirleri - Şair Mustaf ...

Kıştı,geceydi ve soğuktu...
Soğuğun sıcaktan farkını
O gün öğrendik biz...
O gündü her şeyi öğrenipte
Hiç bir şey öğrenmemek istediğimiz...
Felaketimiz olan o gün...

Ben...
Ben yıldızlara baktığım zaman
Görmesem kendimi
AY'la GÜNEŞ arasında yapayalnız parlayan
O zaman;
Neme gerek o yıldızlar benim

Ben...
Uslanmaz ben...

Ben hiçbirşeyi sevmedim
Seni sevdiğim kadar.
Demedim aşkını nüfusuma geçirdiğim günden beri

Seni sevmek zor iş,inan bana
Yok,yalan falan deme sevgilim
Seni sevmek zor iş
Vallahi billahi zor...

Seni sevmek,şafak atarken dağların üstünde

Sana bağlı kalma güdüsü
En büyük zaafım benim...
Ve en sevimsiz...

Sensiz kalmak,susuz kalmak gibi birşey
Üç gün boş hayallerin enkazında yardım beklemek...

Başkası sana ait
Sana ait bir gün ışığını çaldı benden
Ayaklarım yoktu koşamadım
Belki zeminden belki senden
Anlamadım

Ufkunda sarı laleler
Sen ona ayrılık dersin
Biz yalnızlık...
Eteğinde kırmızı güller
Sen ona sevdaluk dersin
Biz aymazlık...

Tenhada hızlı eserdi rüzgar
Ve her estiğinde
Saçlarını yersiz tehdit ederdi.

Kaç kere terlik değiştirdim ben
sana koşarken

Daha çocuktum...
Bir taş attım yükseklere
Bütün yıldızlar düştü...
Bir taş attım...bütün kuşlar
Vay be...
Ne zahmetsiz bir işmiş meğer;

Sen inerken gözlerimden sakince
Anlamsız bir hüzün kaplar içimi
Bu faz,ne idiği belirsiz,ince
Mevsimsiz,kirli bir yağış biçimi

Benim beklentilerim kadar senin