rubai I.
düşü sevgilinin koynunda bir akşam
üşü sevgilinin koynunda bir akşam
ekmeği tuzlu yarasına banan bu berduşun
cümbüşü sevgilinin koynunda bir akşam
hayatta tatlı hiçbir şey yok sevgili
her şey bir acı getirir insana
tatlı sandık şekeri
onun da acı olduğunu
şeker pancarı çapası yaparken anladık
ama sevdik yine de bu dünyayı
hergelenin biri
uzakta çayını karıştırıyordu
duyuyordum
yoldan
ırgat yüklü kamyonlar geçiyordu
bir tilki gibi cılızdı tekerlekleri
/kahvelerde
memleket meselelerini konuşur herkes
ben seni düşünürüm
kökü kurtlu bir ağacın
iki ham meyvesiyiz
gecenin bir kuyu derinliği var
bir de koyu derinliği
seninse eğri parmakların vardır
yeşil mi yeşil,
terli avuçların da
bir de bakışın var ki, şehrin gürültüsüne
hiçbir şey için değil
sade
sana değmek için gelsin eylül
__________bir hazan sabahı
sıyırıp boynundan fularını
ya oynarım ya bozarım
_______diyor çocuklar
ya savaş ya barış
_______diyor büyük büyük adamlarsa
biz böyle yapmayalım sevgilim
sen malikâneme uğrarsın
hazanın bir ikindi vakti
mevsimler tersine döner, yaz olur
samanlık seyran olur
çoktan duyulmamış bir kaval sesinden
yaşanan hiçbir şey şaka değil, vahşettir
ve ağlamak; en içten şarkısıdır insanın
insan doğuran silah resmi yapabilir misin abidin
ve tuz gölü, yarasına merhem olur mu insanın
ya da yetişebileceği bir ufku var mıdır gidilecek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!