Doğmak ile yaşamak arasında
İlksen doğdun umut oldun bir melek gibi;
Bu gece ne kadar güzeldi dünyam.
Kalbimden fışkıran sözcükler gibi.
Ruhumu susatan bir seldi dünyam.
İnsanı çıldırtan mutluluk gibi.
Belki bir gün kaybedersin herşeyini.
Belki bir gün ağlarsın tüm acılarına.
Senin de bu dünyada nasibin var; Yalnızlık.
Dünya ile güreşip kimsesiz öleceksin.
Acı çek inleme ses çıkarmadan yaşa.
Yüceldi ruhum onun gelişiyle.
Kut buldu bedenim aldığı her nefesiyle.
Er gibi yüreğim titredi bir bakışıyla.
Acun'da ilk ve son kez bahtiyar oldum.
İ lk geldiğin gün gibi gelmene muhtacım.
L eylayı aramıştım gözlerinde kaşında.
K arşıma çıkışının sebebine muhtacım.
S eni sevdim ben elbet yokuşu düz etmişim.
E n temiz duygularla ellerine muhtacım.
N asibimiz var ise aşalım tüm dağları.
Yüreği sürekli kayanlarla çetin yollar aşılmaz.
Ağzı maddi diyenlerle kutlu yollar aşılmaz.
Halbuki paraya şana şöhrete sevgisini hiç edenler;
Değişir oynar gülüşür bir orospu çocuğuna...
İster enayi ol ister keriz ister akıllı,
Bu kadar zormuydu sevda denen gelin.
Aşkının sonu ecelmi olacaktı.
Nefesini ruhumda hissedebilseydim.
Uğrunda ölmek'te kolaydı.
Seni bir daha görebilseydim...
Haykırdığım sevgime kulak vermedin mi sen.
Gözlerimin içine bakıp gülmedin mi sen.
Gönlümü freahlatıp yürek yakmadınmı sen.
Ayrılık kadermiydi söylesene susma sen.
Varlığına dua ederken beddua mı ettin sen.
Şu aştığım yollar dağ mı ova mı?
Gitsem bulur muyum kendi yuva mı?
AZRAİL! Yolun nereye? Bizim eve mi?
Sen götür ben haber salamıyorum...
Türlü türlü canlıyı insan sandık.
Bölük bölük cümlelere inandık.
Bazısının duruşuna kanmıştık.
Kalbimizden ayrı gitti bahtımız…
Bazısının yüreğine inanmıştık.
Gök onun kadar derin. O gök kadar berraktı.
Ay ışığı bizi aynı his'te buluşturdu.
Bu hasreti, özlemi, yalnızlığı bir düşün?
Beni halen yakıyor; O en son gülüşün...
Deniz onun kadar temiz. O deniz kadar berraktı.
??????