Say ki…
Yosun tutmuş şu küçük kırmızı taş
Evrimine erişmemiş daha..
Kuru dalların canı üstünde henüz..
Say ki,
Bir öpüşlük zamanda
Yüreğimin yağmurlarıyla ıslandı bu gece bedenimin sokakları. İçimde kopan fırtınada kayboldum. Sevmişliğimdi giden sanki,bomboştum.. Ellerim bomboştu, gözlerim bomboş, ömrüm bomboş… Başım sonsuz bir gökyüzü, omuzlarım gökyüzünün yeryüzüne uzantısı, kollarım ve bacaklarım yeryüzünün köklü ağaçları, ruhumsa engin kocaman bir deniz..
Kendi fırtınamda, yağmurumda yok oluyorum. Yeryüzünün köklü ağaçlarının üst dallarıyla gökyüzüne uzanıyorum. Gökyüzüm huzursuzlaşmış, fırtınamı desteklercesine her bir bulut yer değiştirmekte. Bir gökkuşağı görürüm umuduyla bakınıyorum. Oysa karanlık, oysa şimşekler çakmakta..Sel almakta köklerimi.. Farkına varıyorum sensiz çaresizliğimin. Baksam göremediğimin, uzansam tutamadığımın, dinlesem işitemediğimin yazık ki farkına varıyorum..
Buğday tarlasının ortasında bir boş başak bedenim. Ekilmiş unutulmuş.. Yalnızlığından muzdarip, kurumaya yüz tutmuş. İşte bu bedeni ıslatıyor bu gece gönlümün ahmak yağmurları. Tarlama tutunuyorum inatla, sökemiyor asi rüzgârlar köklerimi. Yenilmedim, yenilmeyeceğim diyorum.
Ayaküstü sevmiştim seni bir akşamüstü, içimin ılıklığı akşamın serinine karışa karışa..
Ayaklarım yürümez olmuştu, içimde ilk kıpırtını duyduğum dakika..
Ben seni hafif rüzgârlı bir akşam, evime giderken, ayaküstü sevmiştim ilk defa..
yüreğimde sevmelerin yorgunluğu, başımda yeni bir umut dalgasıyla..
Birlikte yemeğimi paylaşmıştık seninle, hayalini oturtmuştum karşı sandalyeye, ellerimle beslemiştim heyecandan utana sıkıla..
Biliyor musun?
Hasretim sensin,
İçimdeki Yangının ateşi sen.
Biliyor musun?
özlemim sensin,
Dudaklarımdaki şarkım sen.
Ah bacım ah
Hasret bağrımıza bir kurşun gibi oturmuş
Sevdiğinden uzak acılar içinde
Acılar içindeyiz be bacım
Üzülme sen Allah şahit aşkımıza
Bizi anlayan anlar nasıl sevda çektiğimizi
Ben;
Öksüz koyduğun,bittiğim,
Terk ettiğin günden beri,
Yalnızlığın olduğu yerdeyim.
O seni sevmiyorum dediğin gün,
Yokluğunda;
Feryatlarım yükseldi dağlara rahatlatamadı beni.
Acılarımı paylaşacak biride yok yanımda senin gibi.
Oysa sen öyle miydin?
bana sarılır şakalar yapar derdimi dinlerdin.
Benim ilacımdın sen, sevdiğini söyler rahatlatırdın beni.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!