Mustafa Erdog Şiirleri - Şair Mustafa Erdog

Yalnızlığım ah o yalnızlığım
En çok da akşamları yığın ile
Üzerime dökülen yalnızlığım
Dört duvar arasında kalan yalnızlığım
Yine sesiz sensiz yalnızlığım
Hasretin kör bıçak gibidir

Akşamlardayım
Gecenin karanlık akşamlarındayım
Yine İzmir yine hüzün
İçim daralır yine yoksun
Hazır değilim akşamlarına

Anla beni uzak diyardaki kadın
Sitemim sana değil
İsyanım sana değil
Tüm sevdam yaygınlığımdandır
Gelip seni sende sevmememdir
Anla kaşın ile kirpiklerine vurulduğum

Azar, azar ölmektir
Azar, azar ölmek vardır hani
Muamma hayatların içinde
Su içerken boğazında kalır
Yemek yerken boğazına dizilir
Ne yaşadığın yer bellidir

Başını önüne eğme gönül
Dünyanın kahrı bu gelip geçer
Dön bak bir yaşadıklarına
Neler olmuş neler yaşanmış adına
Düşmemişsin kalmamışsın yıllarda
Güzel bir dünya içindesin

Benim ile Yaşıyor
Kayıp edeli 31 yıl oldu
Yaşadıklarımın bire bir içindeydi
Ne kendi beni erk etti ne de ben
Her anıma dair birlikte yaşıyorum
Bazen hüzünlenirim bazen ağlarım işte

Beni Sev
Sev beni diyor
Ben kimi seviyorum ki
Dilim sana döndüğünden beri
Gözüm ile dilim arasındasın
Beni hep sev diyor

Beni bir gün yazacaklar
Ama ne zaman yazacaklar
Belki öldüğüm gün
Belki de öldükten sonra
Ne yazacaklar dersiniz
Geldi gitti azar, azar diye

Bıraktım Sana
Bırakılacak o kadar şey varken
Unutulacak o kadar söz varken
Sevilecek o kadar yürek varken
Adanacak öyle bir ömür varken
Anlamadık bilmedik duymadık

Bir El
Eller ellerde olur
Eller ellere sallanılır
Eller vardır dokunulmak içindir
Eller vardır eller üzerinde
Eller ile kucaklanır sevilir