Doğarken güldüğünde,
Biraz büyüdüğünde,
İlk kez yürüdüğünde,
En mutlu gün düğünde,
Yanında sevdiklerin...
Mesafe dert değil, sevgi var ise,
Uzaktan da olsa, sever yiğitler.
Sadakat, gönülde bulunmaz ise,
Tarumar olmaya mahkum ümitler...
Aşk, sonsuza değin olmalı ise,
Öyle sevgili bul ki, sana sevdirsin dini,
Allah yolunda rehber, ediversin kendini.
Aldanma insanların süsüne ve püsüne;
Nice güzel bilmiyor, edebini, haddini.!
Hayat uzun bir şiir, bazen de iki satır;
Ölüm en büyük şair, Allah'ı hatırlatır.!
Adım ballı aşk olsa herkes benden tadardı,
Kim ömrünü ömrüme, zehir olsam adardı?
Bana bâki aşk gerek, bıktım dünyalıklardan!
Nice fani aşk tattım, hepsi zerre kadardı.!
~~~
Ya peygamberdir ya da iblis efendisidir;
Sonunu hazırlayan, insanın kendisidir.!
Kimi eli boş gelip, dolu gider dünyadan;
Kimisi de körleşir, uyanamaz rüyadan.!
Bakın şu kainata, çeşit çeşit insanlar,
Her biri ayrı güzel, farklı farklı lisanlar...
Ne diline, ne dine, ne de ırka bakılsın,
Renkli kelebek gibi herkes özgür takılsın...
Özü toprakken insan, kendini altın saydı;
Altın bile topraktan, ah bunu anlasaydı.!
Namaz, huzur şubesi, onsuz herşey kabahat;
Görmedim bir kul henüz, namazsız içi rahat.!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!