Mustafa Duru Şiirleri - Şair Mustafa Duru

SARI KARANFİL

kaybolduğunda gözlerin gözlerimden,
ve de siluetin çeşme başından,
dar geldi şehir ve dar geldi yüreğim,
hasretinin ateşine daha ilk dakikadan…

KRİZANTEM

yağmur yağmakta kar da,
kayboldu güneş ve de gölgeler.
gece de çökmekte özlem de,
tabi bir de çaresizlik.

Nergis

Kanın, canın, şefkatin,
Sütün, sesin, nefesin,
Gülüşün, duruşun, öpüşün için,

KAVUŞMAK

gitmek deyince;

nedendir bilmem tren garları gelir aklıma,
is kokan karanlık tren garları,

HADİ GEL

kimsin sen nesin nerdesin?
hadi gel artık…

gözlerime mevzilenmiş yaşlarım,

Kaç kez

şu yaşlı kadının yüzündeki çizgiler,
kaç gülümsemenin ve kaç ağıtın,
kaç doğrunun ve kaç yalanın,
veya kaç ihanetin ifadesi acaba?

Karbeyaz

vakit geldi,

bir bebek uykusunda gülümsedi.
günebakan çevirdi mabedine yüzünü.

üçüncü sınıf meyhanelerde konuşurduk,
tomurcuk sevdalarımızı
ve emperyalizmin sevda üzerine etkilerini.

ortasından ok geçen kalp vardı ya,
aşk mektuplarının alt köşesinde,

“Bir tanrıya ulaşamazsın, bir de aşka”
cevaben…

Benim davam

Bir kuşun kanadın da,

onlar ve gece

şarkılar söyleyip,
şiirler okusunlar aşk kokulu.

tabakları da kırsınlar,