Neden yazmıyorsun kalem?
Sen demi bıktın her gece ağlamaktan,
Kağıtlara dert yanmaktan.
Korkma kalem yaz.
Aşkı en iyi kağıtlar anlar,
Ben bu hayatın işçisiyim usta,
Aşkın emekçisiyim.
Senin elin nasıl çalışmaktan param parçaysa,
Benimde kalbim öyle biraz daha.
Benimde gönlümün zalim bir patronu var usta.
Aşka hakkını vermeyen.
Yine sensiz bir günde,
Kalp denilen vilayette,
Tamda senin ikamet ettiğin yerde,
sürdü nefret bendinin tüm hızıyla aşkın üstüne.
Bir hıçkırık koptu, çok sayıda yara
Yetiş sevgilim yetiş göz yaşı gövdeyi götürüyor.
Gittiğinde selam okunmalıydı.
Allah rahmet eylesin.
Demeliydi dostlar yitirdiğim aşka.
Göz yaşlarıyla yıkanmalıydı cesedi aşkın
Ve aşk gömülürken bağrıma
En hazin şiirler okunmalıydı
Hayat bu acıması yoktur alsada canını,
Merhemet etmez kafa tasında içsede kanını.
Kimi zamanda farklı davranır,
En güzel anılar bir bir yaşanır.
Ayrılma vakti gelmiş aşk limanından,
Yolculuk yalnızlık limanınadır.
Sayamadım,bu şiir aşkın kaçıncı firarınadır.
Fazla uzatmayalım yolcu yoluna,
Yalnızlık limanına,göz yaşları fora.
Nerden görsem sevgilileri el ele
Nerde görsem uçuşan kuşları beraberce
Nerde görsem canlıları böyle sevgilerle
Sensizliğe gülüyorum göz yaşlarımla
Nerden çıktı şimdi bu el ele aşıklar
Görülen güzel bir rüya gibi
Çocukluk hali,sahte bir dünya gibi
Unutacağım seni...
Aşk bir deniz gibidir sevgili
Öyle paçaları kıvırıp kenarda durulmaz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!