Doğruyu yazmanın zamanı geldi
Asaletin anasını ağlattık
Paragöz âlimler din bizi böldü
Diyanetin anasını ağlattık
Okuyor kılıyor bilmiyor mana
Bir kararda durmaz her gün değişir
Hiçbir derde çare bulmaz Efendi
Vazife gibiymiş geçmişi kaşır
Düşmanlık etmeden yılmaz Efendi
Ayıptır bu senin yaptığın tirip
Yürekler yanıyor kan ağlıyor yurt
Kor demiyor eşek oğlu eşekler
Aynı hastalıklar aynı müzmin dert
Çor demiyor eşek oğlu eşekler
Birlik olmazsak tabi ki
Ezilmeye mecburuz biz
Sorun bizdedir hâlbuki
Ezilmeye mecburuz biz
Ben sana nettim neyledim
Ne bu bana kastın felek
Yanlış bir söz mü söyledim
Sırtın dönüp küstün felek
Doğrusu bilmem niyetin
Yurdunu seven insan çıkarır mı hiç maraz
Birin tutup diğerin dışlar mı mantık biraz
Tarafsız olan hariç zibidi yalakadan
Züppeden gazeteci olmaz kardeşim olmaz
Gönül beni derya sanma
Olur, olmaz coşma gönül
Edepli ol gururlanma
Böbürlenip şişme gönül
Kalsan da tek bir gariban
Deli gibi sevdim sevdiğime eş
Olamadım olunmuyor gülbahar
Mah cemali sanki gökteki güneş
Alamadım alınmıyor Gülbahar
İnsan olmaksa derdin arayıp bulmaya bak
Çaresiz bir dert yoktur çare vardır muhakkak
Doğumda eşit şart var ölümde bir sır saklı
İnsan ölüm gibidir farklı yaratmıştır Hak
Nasılda getiriyor cahil halkı tavına
İnsan umrunda değil odaklanmış avına
Halk ikiye bölünmüş yurdumu ateş almış
Bir karıncaya bakın bir de şu firavuna
Mustafa Deniz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!