Bana Doğruyu Söyle!
Ufukta kaybolan Güneş’i,
parlaklığını yitiren Ay’ı,
sönüveren yıldızları görünce
senin de kayboldu mu hayallerin?
Acı, kaç kelime doğurabilir acı?
Kaç cümleyle yoğrulabilir gözyaşı?
İnsan, kaç şiirle doğrulabilir?..
Şiire sarılarak geçer mi hüzün?
Dostun tesellisiyle güler mi yüzün?
Mevsim desen, anne mevsimi: şefkatlik,
aylardan umut, havada bir güzellik.
Dışarıya çıktık, ellerim cepte üşüyerek;
yürüdük, çöpteki kedilere selam vererek.
Tuhaf kokular saçılır dört bir taraftan.
Gün boyu, kısık ateşte yanar da dinmez.
Akşamüstü kapaklar açılır açılmaz,
kararır nemli duvarlar; bundan kaçılmaz.
Acılı buharlar saçılır dört bir yana.
1
Yağmur,
şefkatle damlarken
karanlık şehrin damlarına,
usulca seyrederken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!