Aşkının esiriyim,
Hasretinden bir kemik,bir deriyim,
Nefes alan bir ölüyüm,
Sensiz yaşıyor muyum zan ediyorsun yar.
Seni gördükçe unuturum kendimi,
Ya Muhammed Yetim Kaldı Ümmetin
Çağırdım Fatıma'nın babasını,
Çağırdım Hasan Hüseyin'ın dedesini,
Sen gideli taşırız içimizde acını,
Ya Muhammed yetim kaldı ümmetin.
Aldın tesbihi elime,
Tane tane saydım seni,
Girdim gül bahçesine,
Güller içinde seçtim seni.
Aşk bağımın taze gülü,
Hüzün sarayında bir prenses oturur,
Derdini dört duvara anlatır durur,
Dinleyeni yoktur bağrına vurur,
Vah bahtı karalım gönlü yaralım.
Gecemidir gündüzmüdür fark etmez ona,
Yolcuydun yoldaşın oldum
Dertliydin sırdaşın oldum
Hastaydın ilacın oldum
Ben seni kaybettim sen beni kaybetme.
Denizde gemiydin kaptanın oldum
Karşıda dağı çam ormani
Gidiyor tren tüter dumanı
Burada yaşamalı her anı
Güzeldir gazlıgöl beldesi
Yaylada otlanir güzel atları
Kalp kalbe değmişse eğer
Elini tutmaya gerek yok.
Bakışlar anlatıyorsa halimizi
Söze kelama gerek yok.
Adı söylendiğinde çarpıyorsa yüreğin
Gidemedim İstanbul'a
Hayal ettim çıktım yola
Nasip olur mu her kula
Dua ettim sağa sola
Gidemedim İstanbul'a.
Ne Zaman Böyle Nankör Oldun
Artık bu şehirde yoksun gidiyorsun
Giderken veda bile etmiyorsun
Acımadan bütün ümitlerimi yıkıyorsun
Ne Zaman böyle zalim oldun yar.
Gözlerim küsmüş gece uykusuna
Gönlüm düşmüş sevda kuyusuna
Hayranım yüzüne boyu posuna
Sevmiyor seni nideyim gönül
Biliyor seviyorum onu delice
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!